werdykt – 1995

Niniejszym ogłaszamy, że XXIII Ogólnopolski Turystyczny Przegląd Piosenki Studenckiej “BAZUNA’ 95″ (edycja halowa) przeszedł do historii.

Nie licząc się z ryzykiem utraty zdrowia i życia, mając w pamięci warunki niedawnego zdobycia Bieguna Północnego przez gdańszczan, Ława Przysięgłych w składzie: Kobieta (Iwona Fuchs i Agnieszka Turyn, razem lub osobno) oraz Jarosław “Timur” Gawryś, Krzysztof Jurkiewicz i Maciej Służała ogłasza wyrok:

Na dożywotni tytuł piosenki – laureatki skazano:

  • “Walc” i “Szczęście” Jakuba Sławomira Kusza z Opola,
  • “Ballada na złe dni” zespołu Z POWODU SŁOŃCA z Kwidzyna,
  • “Chociaż” Anny Sosińskiej z Gdańska,
  • “High life” zespołu THE CLAPS z Gdańska,
  • “Jesień” zespołu DLA MNIE BOMBA z Prabut,
  • “Song o rozstaniu” Elizy Drzałowskiej z Sandomierza,
  • “Deszcz” zespołu MYJ ZĘBY z Warszawy,
  • “Chciałabym” w wykonaniu Joanny Zemlak z Kwidzyna,
  • “Po górach, po chmurach” zespołu AD PERSONAM z Torunia,
  • “Hej, bracie, hej” zespołu GĘDŹBY z Kwidzyna,
  • “Znowu idę” i “Wszystko, co masz” grupy NA WARIACKICH PAPIERACH z Inowrocławia,
  • “Pochwała ziemi i prochu” zespołu INCOGNITO z Bielawy,
  • “To tylko samba” zespołu ZA MIEDZĄ z Gdańska,
  • “Podróż niepojęta” i “Na balkonie” zespołu DNIEJE z Elbląga,
  • “W hołdzie Edgarowi Degas” i “Urojona kantyna” zespołu DŹWIĘK z Gdańska.

Dodatkowo postanowiono upomnieć:

  • zespół THE CLAPS za tekst utworu “Wracamy” oraz basistę zespołu za bardzo irlandzką postawę, czyli wojowniczy wygląd i piłkarską koszulkę,
  • zespół AD PERSONAM za ciepło i klimat,
  • zespół INCOGNITO za ogół,
  • zespół DNIEJE za dobór tekstów i osobowość,
  • kabaret SŁOIKI z Sandomierza za docenienie budzika jako strażnika wartości chrześcijańskich,
  • zespół MYJ ZĘBY za odwrócenie ról oraz estradowy wygląd i kowbojskie buty wokalisty, oraz
  • Kornelię Córkę Rosoła za debiut.

Skazuje się także na wyróżnienie piosenki – recydywistki:

  • “Smuga cienia” w wykonaniu grupy RA-III z Bolesławca oraz
  • “Requiem dla Majstra Biedy” w wykonaniu Joanny Zemlak.

Tytułem Rajdowej Piosenki Roku 1995 piętnuje się:

  • honorowo: piosenkę “Z nadzieją” autorstwa Adama Szarka, w wykonaniu zespołu NA WARIACKICH PAPIERACH – za ponadczasowość i międzypokoleniowość,
  • oraz kategorycznie i bezwarunkowo piosenkę “Własny kąt” autorstwa Bartłomieja Dzikowskiego, w wykonaniu zespołu Z POWODU SŁOŃCA.

Z powództwa cywilnego przyznaje się:

  • nagrodę ufundowaną przez redakcję dwutygodnika młodzieżowego “Cogito” Annie Sosińskiej z Gdańska,
  • nagrodę firmy “Bravo” zespołowi NA WARIACKICH PAPIERACH.

Publiczność postanowiła zlinczować zespół Z POWODU SŁOŃCA.