Kolejna edycja naszej imprezy, organizowana w jednym miejscu jako druga z kolei – przede wszystkim ułatwienie organizacyjne: rozpoznany teren, patroni, instytucje, zaplecze techniczne. Historia naszej imprezy podaje kilka takich przypadków, także i teraz Przegląd po roku wrócił na elbląskie Podzamcze.

Główną część sobotniej nocy zajął superzespół SŁODKI CAŁUS OD BUBY i BEZ JACKA – OT TAK, PO PROSTU. Datując swe powstanie na naszym Przeglądzie w roku 2006, obecnie przygotował w monumentalnej, rockowoballadowej aranżacji najbardziej rozpoznawalne pieśni BEZ JACKA, wykonywane w blokach na przemian z rdzennym repertuarem SŁODKIEGO CAŁUSA. Ponaddwugodzinny program zawierał zaskakujące odniesienia: z historii polskiego rocka (bardziej: bigbitu) pochodziły “Asfaltowe łąki” z repertuaru grupy ABC Andrzeja Nebeskiego, zgodnie ze współczesną nam klasyfikacją, prekursorski utwór ekologiczny. W pełnowymiarowym koncertowym wymiarze (rok wcześniej jedynie w krótkim programie) na elbląskiej scenie zaprezentowana została nowa jakość – fuzja ballady i artystycznego rocka – Zbigniew Stefański mówiąc o “starszym od Bogurodzicy” utworze “Zwiewność” do słów Bolesława Leśmiana, zawsze podkreślał muzyczną inspirację epokowym “Epitaph” KING CRIMSON. Na tle dynamicznych pasaży, w rozbudowanej rockowej formie solówki flecisty BEZ JACKA, Horacego Chrząstka, brzmiały niczym solowe partie lidera JETHRO TULL. Tak oto nasza impreza w sobotnią czerwcową noc przybliżyła się do szeroko widzianego muzycznego świata, lokując prezentowaną nań muzykę w szerszym muzycznym kontekście, niż kiedykolwiek w latach ubiegłych.

Dzień wcześniej na naszej imprezie miała miejsce premiera płyty “Świat wokół nas” zespołu KMT z Turku. Na zakończenie piątkowej nocy członkowie SŁODKIEGO CAŁUSA akompaniowali swemu przyjacielowi, Waldemarowi Mieczkowskiemu, jako akustyczna forma znanej już formacji BROKEN FINGERS BAND, w programie piosenek morskich. Sobotni wieczór otworzył niezwykłe benefis – bohaterem był Maciej Turkowski, siedlecki gitarzysta i kompozytor, na naszej imprezie obecny, z przerwami, od roku 2002. SIEDLECKIE NATARCIE – taka nazwa koncertu – ukazało, w instrumentalnej oprawie pod wodzą Macieja, postaci solistek, laureatek nagród przeglądów poetyckich ostatnich lat, wśród nich Milenę Madziar – naszą główną laureatkę roku 2002.

Po programie piosenki literackiej nastąpił w akcji imprezy nagły zwrot, uświadamiający uczestnikom, że poza artystycznymi uniesieniami nasza impreza niezmiennie zawiera w sobie elementy walki o przetrwanie. Problematycznym stało się… sąsiedztwo, przewidujące w lokalu restauracyjnym oknami wychodzącym na Podzamcze, imprezę o charakterze weselnym, z własnym zespołem muzycznym. Biesiadników nikt zapewne nie poinformował, że bliskość naszej imprezy zwalnia ich od posiadania własnego muzycznego bandu, gdy ten ostatni rozpoczął swój program, szybko musiał zweryfikować plany, gdyż na naszej scenie pojawił się ZAKAZ WYPRZEDZANIA. Był to prawdziwy triumf ducha nad materią, muzyki radości i serca, nad programowanym występem płatnej kapeli. Decybele zapewnione przez niezawodną ekipę VKA Krzysztofa Voigta nie pozostawiły złudzeń, kto dziś wieczorem naprawdę występuje. Radosne rytmy reggae i ska, podane w dynamicznej, rockowej oprawie, porwały cały plac do tańca, widzami, ze swego balkonu, stali się także weselni biesiadnicy a w chwilę później … weselni muzycy!

Konkurs roku 2007 przyniósł, jak ostatnio, wzmożona rywalizację o tytuł Rajdowej Piosenki Roku. Zespół POD DUDĄ, wracający na BAZUNĘ po czterech latach, wytypował swą “Podróż”, jednakże głosami jury wybrana została “Dobranoc” grupy CARABOO. Oba zespoły stały się od tej pory częstymi uczestnikami naszej imprezy. Ciekawostką konkursową był występ zespołu bębniarskiego EBANAKOMA, w dwóch piętnastominutowych utworach wykonywanych na wiele głosów, jednakże w języku dostępnym tylko wtajemniczonym. Zespół ten zaangażowany został podczas wiosennej imprezy Z BAZUNĄ I GITARĄ, stanowiącej przesłuchania chętnych do konkursu, miejscem wydarzenia była dolna sala (pub) gdańskiego klubu KWADRATOWA. Najlepszymi wykonawcami Przeglądu zostali ex aequo: Anna Kloc z zespołem SAMI O SOBIE oraz Marcin Skrzypczak, ten ostatni odebrał drugą w historii nagrodę im. Józka Kanieckiego dla indywidualności muzycznej. Dodajmy, iż w układzie konkursu nastąpiła zmiana – konkurs w całości przeniesiony został na sobotę, z automatycznym limitem występów do dwóch piosenek (wiele edycji ubiegłych umożliwiało prezentację trzech utworów).

Epilogiem przeglądu BAZUNA 2007, zarazem wydarzeniem wyjątkowym w skali wielu lat, była impreza zorganizowana w listopadzie tego samego roku na Dziedzińcu Północnym Politechniki Gdańskiej, w ramach 50-lecia Parlamentu Studentów Politechniki. Koncert BAZUNA NA BIS (podtytuł: Przeglądu krótki przegląd) prezentował w telegraficznej migawce (pięć godzin) całą historię naszej imprezy, od aktualnych laureatów począwszy, po wykonywane czterdzieści lat temu pieśni sąsiednich narodów. Organizatorom, pod kierownictwem Ryszarda Markowskiego, udała się rzecz niezwykła: w jednym miejscu i na jednej scenie zgromadzili oni przedstawicieli kilku dekad studenckiego śpiewania, ze wspólnym mianownikiem – nazwą naszej imprezy. Informujemy, iż pełny zapis dźwiękowo-wizyjny koncertu dostępny jest na stronie Akademickiej Telewizji Politechniki Gdańskiej atv.pg.gda.pl (audycje – kultura – BAZUNA NA BIS).